Fox Glacier
Door: Floris
Blijf op de hoogte en volg Floris
02 Januari 2008 | Nieuw Zeeland, Franz Josef
Vandaag was het ook weer vroeg ochtend, maar na een betrekkelijk kort
nachtje kwam ik toch soepeltjes mn bed uit. (Misschien begin ik dr al aan
te wennen ;) )
Snel de koffer klaar en om 6.30 voor de deur. Ik wilde alleen nov even een
mailtje sturen, dus aangezien ze gratis internet zouden hebben in het
hotel ging ik vlug naar beneden om even dat mailtje te sturen. Toen bleek
alleen overnacht dat je toch voor het internet moest betalen, want zonder
toetsenbord kun je niks, dus uiteindelijk toch maar even internet gekocht
en een mailtje gestuurd. Mijn eerste geode daad voor het jaar! :)
Helaas heb ik hier op het zuidereiland geen of bijna geen ontvangst, dusk
an ik niet smsen of smsjes ontvangen. (Al ser dus iets is, kan je me het
beter mailen aangezien ik de komende week ga proberen regelmatig even mn
email te checken) Dit alles gezegd hebbende: terug naar onze reis!
We gingen vanaf het hotel in Christchurch (waar ik dus geen bereik had :S
) richting het station om op de Tranz Alpine Express te stappen. De naam
doet je misschien wat denken aan de Zweinstein Express of een of andere
avonturiersontdekkingsreislocomotief (mooi scrabbelwoord!). Niets was
echter minder waar! Het was een trein zoals je die normal in het
buitenland ook vind, dus niet zoals onze treinen (wat zijn wij toch een
treinenland), maar wel prima. De deuren op de trein waren echt te grappig!
Het waren namelijk ware vingerguillotines! Geen automatische deuren, maar
gewoon zwaar metalen die zodra als de trein op de geweldig rustige
spoorwegen van NZ rijdt vingers ertussen vangt. Dus pas op hier in NZ! ;)
Onderweg hadden we ook nog een stop in het dorp van de Simpsons,
Springfield. Super grappig zeg, dat dat hier zit! Even snel de wagon uit
fotootje maken en hupsakee, terug rennen voor j eleven zodat je de trein
niet zou missen. Vervolgens andere mensen pesten door te gaan fluiten,
waarop sommige mensen panisch hun tas pakken en richting de trein gingen
rennen. Tot ze zagen dat ik aan het fluiten was ;) hahahah Snel na
Springfield gingen we de Southern Alps in, wat voor onwijs veel mooie
uitzichten&fotomomenten zorgde. Je moest er alleen niet over nadenken,
want voor je he twist was je fotomoment voorbij en reed je een tunnel in.
(Zwarte foto. shit! ;) ) Omdat ze weten date r zoveel mooie foto’s te
maken zijn, hebben ze in NZ iets specials: open view wagons. Geweldig zeg!
:) Totdat iedereen uit de trein opens daar ook wil komen staan om foto’s
te maken. Het andere nadeel ervan was dat je na de reis (als je net als ik
de hele tijd in die open wagon had gestaan) eruit zag als zwarte piet. M’n
gezicht was echt pikzwart en mn mooie witte overhemd, tsja… die moest snel
erna maar de was in. ;) Gelukkig zijn er geen foto’s van het
eindresultaat! :-P
Op station Arthurs Pass warden we door Andy, onze buschauffeur, weer
opgepikt met de bus om daarmee onze reis richting Fox Glacier voort te
zetten. Na Arthurs Pass duikt de trein namelijk voor een vrij lange tijd
de tunnel in, waardoor je het geweldige uitzicht mist. Echt wonderschoon!
Wat een berguitzichten daar zeg, enorm indrukwekkend!
Uiteindelijk in Pounama (aan de westcoast) gestopt voor onze lunch en hier
was een hele bewerkplaats&winkel vol Jade. Alle soorten, maten,
groottes&vormen hadden ze daar. Wel een commerciele business hoor ;), maar
je mocht ook rondkijken in de slijperij en de plek waar ze ze schuren.
Gaaf dus.
Na deze lunchstop was het door richting een van NZ bekende glaciers,
namelijk Fox Glacier bij Franz Josef. De weg erna toe was weinig
bijzonders behalve heel erg groen! En veel dode beesten op de weg (net als
de dag erna), maar goed… bij Franz Josef stopten we even om de mensen die
een helikoptervlucht over de glacier (van 20, 30 of 40 min) gingen maken
eruit te gooien. Martijn ging alleen, want Sonja&Eduard durfden niet meer
en hebben mij hun plekje nog in de schoenen proberen te schuiven, maar ik
vond het onzin. Ik ging liever lopen ;)
Gandalf en ik hadden met Mary, onze tourguide, overlegt en we zouden op eigen risico richting de glacier mogen lopen. Super tof dus, maar dit was wel onder de voorwaarde dat het open was. Toen we daar aankwamen bleek het niet open te zijn en dus mochten we toch niet er naar toe lopen, maar een tussen oplossing. Vanaf het ‘Look Out Point’ even de hoek om. Kortom 100m dichterbij ofzo… Het was uiteindelijk ook maar goed ook dat we dat hadden gedaan, want toen wij over het hek stapten volgden een paar andere mensen van de groep ons. (Niet echt handig dus! :S ) Daarnaast kwamen de wolken ook steeds dichterbij en begon het in de vallei te betrekken. We moesten dus als we waren gaan lopen ook snel om kunnen keren indien het los zou barsten… Goed, van dit alles was helaas geen sprake, maar gelukkig heb ik wel nog wat mooie foto’s van de glacier genomen. :)
Hierna was het terug naar het hotel om me op te frissen. En dat was ook wel nodig ook, want ik zag er na de Tranz Alpine Express dus nog steeds uit als zwarte piet. Mn witte overhemd moest nodig verschoond worden en mn haar moest van zwart weer terug naar de originele blonde kleur… Na lekker te hebben gedoucht (het leuke was dat ze hier in de badkamer warmte lampen hadden zitten ;) vet grappig!), ben ik nog even de stad of eigenlijk het dorpje in gedoken op zoek naar het internet. (Dit hadden ze zelfs met borden aangegeven en was gesitueerd in een bus. Hahahah, uiteindelijk heb ik dr vanwege tijdsgebrek geen tijd van kunnen maken, maar goed… blijft toch grappig!)
Na mijn zoektocht was het alweer tijd om te gaan eten. Sonja had de lam genomen, maar omdat het op het bot werd geserveerd, had ze toen ze het zag spontaan geen trek meer. Hahahah, ik heb dus uiteindelijk kip én lam gehad. Hmz, wat was dat lekker zeg! :) Tijdens het eten kwam ik ook tot de ontdekking dat ik in Franz Josef wel bereik had. Ik was natuurlijk helemaal verbaasd omdat ik sinds Picton en ook in Christchurch geen bereik had en in dit dorpje wel. :) Ik heb natuurlijk direct mn smsjes gestuurd die ik nog wilde versturen i.v.m. de jaarwisseling en was helemaal in mn nopjes! :D
Na het eten, waar de serveersters continu bij onze tafel al het bestek lieten vallen (alsof ze nerveus waren ofzo ;) ), zijn we met Eradj&Brindha nog even bij de open haard gaan chillen. Ze hadden hier lekkere banken staan en daar had ik al erg lang niet meer op gezeten! Oh oh, wat is het toch heerlijk om op de bank te hangen. Jammer dat de open haard niet aan was, anders was het echt heerlijk geweest. Samen op de bank hangen voor de open haard, dat is toch gewoon een droom!!! ;)
Uiteindelijk toch maar mn bedje in gedoken omdat deze waarschijnlijk lekkerder slaapt dan een bank.
nachtje kwam ik toch soepeltjes mn bed uit. (Misschien begin ik dr al aan
te wennen ;) )
Snel de koffer klaar en om 6.30 voor de deur. Ik wilde alleen nov even een
mailtje sturen, dus aangezien ze gratis internet zouden hebben in het
hotel ging ik vlug naar beneden om even dat mailtje te sturen. Toen bleek
alleen overnacht dat je toch voor het internet moest betalen, want zonder
toetsenbord kun je niks, dus uiteindelijk toch maar even internet gekocht
en een mailtje gestuurd. Mijn eerste geode daad voor het jaar! :)
Helaas heb ik hier op het zuidereiland geen of bijna geen ontvangst, dusk
an ik niet smsen of smsjes ontvangen. (Al ser dus iets is, kan je me het
beter mailen aangezien ik de komende week ga proberen regelmatig even mn
email te checken) Dit alles gezegd hebbende: terug naar onze reis!
We gingen vanaf het hotel in Christchurch (waar ik dus geen bereik had :S
) richting het station om op de Tranz Alpine Express te stappen. De naam
doet je misschien wat denken aan de Zweinstein Express of een of andere
avonturiersontdekkingsreislocomotief (mooi scrabbelwoord!). Niets was
echter minder waar! Het was een trein zoals je die normal in het
buitenland ook vind, dus niet zoals onze treinen (wat zijn wij toch een
treinenland), maar wel prima. De deuren op de trein waren echt te grappig!
Het waren namelijk ware vingerguillotines! Geen automatische deuren, maar
gewoon zwaar metalen die zodra als de trein op de geweldig rustige
spoorwegen van NZ rijdt vingers ertussen vangt. Dus pas op hier in NZ! ;)
Onderweg hadden we ook nog een stop in het dorp van de Simpsons,
Springfield. Super grappig zeg, dat dat hier zit! Even snel de wagon uit
fotootje maken en hupsakee, terug rennen voor j eleven zodat je de trein
niet zou missen. Vervolgens andere mensen pesten door te gaan fluiten,
waarop sommige mensen panisch hun tas pakken en richting de trein gingen
rennen. Tot ze zagen dat ik aan het fluiten was ;) hahahah Snel na
Springfield gingen we de Southern Alps in, wat voor onwijs veel mooie
uitzichten&fotomomenten zorgde. Je moest er alleen niet over nadenken,
want voor je he twist was je fotomoment voorbij en reed je een tunnel in.
(Zwarte foto. shit! ;) ) Omdat ze weten date r zoveel mooie foto’s te
maken zijn, hebben ze in NZ iets specials: open view wagons. Geweldig zeg!
:) Totdat iedereen uit de trein opens daar ook wil komen staan om foto’s
te maken. Het andere nadeel ervan was dat je na de reis (als je net als ik
de hele tijd in die open wagon had gestaan) eruit zag als zwarte piet. M’n
gezicht was echt pikzwart en mn mooie witte overhemd, tsja… die moest snel
erna maar de was in. ;) Gelukkig zijn er geen foto’s van het
eindresultaat! :-P
Op station Arthurs Pass warden we door Andy, onze buschauffeur, weer
opgepikt met de bus om daarmee onze reis richting Fox Glacier voort te
zetten. Na Arthurs Pass duikt de trein namelijk voor een vrij lange tijd
de tunnel in, waardoor je het geweldige uitzicht mist. Echt wonderschoon!
Wat een berguitzichten daar zeg, enorm indrukwekkend!
Uiteindelijk in Pounama (aan de westcoast) gestopt voor onze lunch en hier
was een hele bewerkplaats&winkel vol Jade. Alle soorten, maten,
groottes&vormen hadden ze daar. Wel een commerciele business hoor ;), maar
je mocht ook rondkijken in de slijperij en de plek waar ze ze schuren.
Gaaf dus.
Na deze lunchstop was het door richting een van NZ bekende glaciers,
namelijk Fox Glacier bij Franz Josef. De weg erna toe was weinig
bijzonders behalve heel erg groen! En veel dode beesten op de weg (net als
de dag erna), maar goed… bij Franz Josef stopten we even om de mensen die
een helikoptervlucht over de glacier (van 20, 30 of 40 min) gingen maken
eruit te gooien. Martijn ging alleen, want Sonja&Eduard durfden niet meer
en hebben mij hun plekje nog in de schoenen proberen te schuiven, maar ik
vond het onzin. Ik ging liever lopen ;)
Gandalf en ik hadden met Mary, onze tourguide, overlegt en we zouden op eigen risico richting de glacier mogen lopen. Super tof dus, maar dit was wel onder de voorwaarde dat het open was. Toen we daar aankwamen bleek het niet open te zijn en dus mochten we toch niet er naar toe lopen, maar een tussen oplossing. Vanaf het ‘Look Out Point’ even de hoek om. Kortom 100m dichterbij ofzo… Het was uiteindelijk ook maar goed ook dat we dat hadden gedaan, want toen wij over het hek stapten volgden een paar andere mensen van de groep ons. (Niet echt handig dus! :S ) Daarnaast kwamen de wolken ook steeds dichterbij en begon het in de vallei te betrekken. We moesten dus als we waren gaan lopen ook snel om kunnen keren indien het los zou barsten… Goed, van dit alles was helaas geen sprake, maar gelukkig heb ik wel nog wat mooie foto’s van de glacier genomen. :)
Hierna was het terug naar het hotel om me op te frissen. En dat was ook wel nodig ook, want ik zag er na de Tranz Alpine Express dus nog steeds uit als zwarte piet. Mn witte overhemd moest nodig verschoond worden en mn haar moest van zwart weer terug naar de originele blonde kleur… Na lekker te hebben gedoucht (het leuke was dat ze hier in de badkamer warmte lampen hadden zitten ;) vet grappig!), ben ik nog even de stad of eigenlijk het dorpje in gedoken op zoek naar het internet. (Dit hadden ze zelfs met borden aangegeven en was gesitueerd in een bus. Hahahah, uiteindelijk heb ik dr vanwege tijdsgebrek geen tijd van kunnen maken, maar goed… blijft toch grappig!)
Na mijn zoektocht was het alweer tijd om te gaan eten. Sonja had de lam genomen, maar omdat het op het bot werd geserveerd, had ze toen ze het zag spontaan geen trek meer. Hahahah, ik heb dus uiteindelijk kip én lam gehad. Hmz, wat was dat lekker zeg! :) Tijdens het eten kwam ik ook tot de ontdekking dat ik in Franz Josef wel bereik had. Ik was natuurlijk helemaal verbaasd omdat ik sinds Picton en ook in Christchurch geen bereik had en in dit dorpje wel. :) Ik heb natuurlijk direct mn smsjes gestuurd die ik nog wilde versturen i.v.m. de jaarwisseling en was helemaal in mn nopjes! :D
Na het eten, waar de serveersters continu bij onze tafel al het bestek lieten vallen (alsof ze nerveus waren ofzo ;) ), zijn we met Eradj&Brindha nog even bij de open haard gaan chillen. Ze hadden hier lekkere banken staan en daar had ik al erg lang niet meer op gezeten! Oh oh, wat is het toch heerlijk om op de bank te hangen. Jammer dat de open haard niet aan was, anders was het echt heerlijk geweest. Samen op de bank hangen voor de open haard, dat is toch gewoon een droom!!! ;)
Uiteindelijk toch maar mn bedje in gedoken omdat deze waarschijnlijk lekkerder slaapt dan een bank.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
