Eindelijk aangekomen!

Kia Ora allemaal,
wat een pech hadden wij zeg! Gaan we weg uit NL, begint het daar te sneeuwen... Eindelijk sinds jaren is het er weer koud, is er kans op een nieuwe Elfstedentocht, gaan wij weg naar zonniger oorden.
Een ding weet ik in ieder geval al wel, zonniger is het hier zeker. Een beetje raar voor je gevoel, maar wel onwijs gaaf! Iedereen die hier in korte broek rondloopt en dan ook nog hier en daar wat (voor je gevoel verdwaalde) kerstversieringen. Dat alleen al zou voldoende zijn om je een paar dagen mee bezig te houden. Gelukkig hebben we nog meer meegemaakt!

Donderdagochtend ben ik onwijs vroeg opgestaan, want ik moest natuurlijk nog de laatste dingetjes doen voor ik wegging, zodat ik na een maandje weg te zijn geweest niet tot de ontdekking kom dat mijn afwas pootjes heeft gekregen. ;) En toen op weg naar huis, alwaar Eduard, mn oom, al aanwezig was en vol trots kon laten zien dat ook hij zijn koffer onder de limiet van 20kg had ingepakt. Ja ja, zelfs Sonja had een koffer, die nog net op het randje was. :P Wat een feest was het toen al en het zonnestraaltjes humeur van sommige mensen werd er gedurende de dag alleen maar beter op. Altijd fijn om dan mensen nog een klein beetje extra op te fokken door te vragen of ze geen dingen vergeten zijn... ;)
Rond de klok van 10 zijn we vervolgens vertrokken met de taxi (gelukkig paste alles net!) richting Schiphol. Daar eenmaal aangekomen was het allemaal een vrij soepel gebeuren, waar we veel hebben moeten wachten tot we eindelijk aan boord konden. Wel weer een goede grap dat mensen ook hier weer lekker aan het stressen waren om overal TE vroeg te zijn. (Op zich ook weer gunstig, want liever te vroeg dan te laat! ;) )
Vanaf Schiphol zijn we vervolgens met KLM naar Shanghai du Pong gevlogen. Waarbij we aan boord zelfs nog een mogelijk familielid hadden zitten van een lieve bekende van me. ;) Ja, Tim, die achternaam van jou kom je niet overal tegen. :P Maar gelukkig ben ik nog even met haar op de foto geweest om er achter te komen of ze ook daadwerkelijk familie van je is. Dat het enorm toeval was, dat was het zeker!
De vlucht naar Shanghai verliep eigenlijk allemaal vrij soepeltjes en ik heb voornamelijk veel geslapen en op de momenten dat ik wakker was, dan was ik of bezig met tv kijken of met eten. Helaas was het laatste van de twee niet altijd een goed idee, maar dat bleek pas op ons tweede deel van de vlucht :$

Op Shanghai zouden we eigenlijk een transit hebben, maar deze bleek erg slecht geregeld. We moesten namelijk toch onze koffers ophalen, door de douane om vervolgens op het vliegveld in Shanghai zelf te wachten tot we onze bagage in konden leveren. (Aan de andere kant ook wel weer leuk, want het levert weer een extra stempel op in je paspoort ;) )
Daar zijn we -zoals gewoonlijk- weer vroeg in de rij gaan staan, zodat we -wat een bureaucratische helden zijn het toch ook die chinezen :P- snel onze koffers konden lozen, om uiteindelijk in de vertrekhal te wachten tot ons busje er was om ons naar het vliegtuig van Air New Zealand te brengen. Wat een luxe was dat vliegtuig zeg. Fleece dekentjes, een tv'tje voor je neus, etc etc Comfort was dus in ieder geval zeker aanwezig :)

De vlucht van Shanghai naar Auckland was een wat ruigere dan de eerste. We hadden wat meer last van turbulentie, waardoor zelfs op een paar momenten de cabine crew op bepaalde momenten zich weer in de gordels moest hijsen. Dit alles en iets verkeerds dat ik gegeten had, leidde er uiteindelijk toe dat ik mn vlucht niet al erg top heb ervaren en nog een klein bezoekje aan het toilet mocht gaan plegen, waardoor het ontbijt dat ik net genuttigd had eigenlijk aan mij verspild was. Nou ja, dat gebeurt soms...

Hier op Auckland heb ik natuurlijk vooral niet ;) aangegeven dat ik diergeneeskunde studeer ivm Equine Influenza waar ze hier bang voor zijn. Na de koffers te hebben gepakt, werden we opgewacht door een hele aardige mevrouw, die ons met haar onwijs grote bus richting het Rydges bracht. Een gezellig mens, die ons veel leuke extra weetjes vertelde over NZ. Een mooie tocht door het schitterende landschap van NZ en verbaasd over de groenheid van Auckland hebben we onszelf lekker opgefrist in onze hotelkamer, waar we direct in konden.. Erg relaxed dus, want wij hadden verwacht dat we er pas s middags in konden. :)
Na ons lekker te hebben opgefrist, ben ik direct op zoek gegaan naar een Kiwi Talk telefoonkaart, want ik moest natuurlijk eventjes iemand bellen die (god zij dank voor het 12 uur tijdsverschil) op 21 dec jarig was. Het duurde eventjes, maar ook dat lukte uiteindelijk.

Hierna zijn we met zn allen rond half 11 nog even Auckland (Queens str) ingedoken en vervolgens met de Fairy naar de overkant, Devonport, gevaren. Dit is een klein maar pitoresk stadje, waar eigenlijk weinig te beleven viel. Behalve dan een of andere local, waarmee mn oom direct aanspraak had en die ons meerdere malen nog in Devonport was tegen gekomen. Hier hebben we heerlijk gelunched en zo tegen het einde van de middag zijn we weer richting ons hotel gegaan. Helaas voelde ik me na het incidentie in het vliegtuig richting Auckaland nog niet helemaal top, maar komt goed :)
Hier ben ik echt als een blok in slaap gevallen (oops :P ) om daarna rond half 9 nog even richting de mac te duiken met zn 3en en vervolgens naar het internetcafe/dairy shop om even de blog te updaten. Zo meteen lekker slapen

Volgende keer meer dus,
tot snel,

ciao Floris